Selamat Tinggal Sayang OST

Tuesday, December 23, 2008

episod 4


Alamak, kena kawen!

Bab 4

-Alamak, accident-

4.47 a.m

Aku mengiring. Menggeliat. Ada tangan seseorang di atas badanku. Mama nih suka ngat peluk aku kalau tidur. Tapi, tangan ni putih then ada bulu-bulu siket. Tangan mama gelap. Mama pakai whitening kot. Tanpa ada sebarang syak wasangka aku sambung balik tidur. Bestnyer tidur..

6.59 a.m

Aku terjaga sepenuhnya. Macam mana muka si Jongos boleh ada dalam mimpi aku. Tengah syok-syok mimpi sal Hakimi tiba-tiba muka dia muncul. Dia bawak baby dan pujuk aku balik rumah. Kot-kot itu clue masa depan aku. Mana tahu Tuhan nak tunjuk. Tapi, takkanlah aku kena kawen ngan Jongos..Tidak!!

“Senyaplah bodoh” kata seseorang. Aku rasa macam baru dengar suara lelaki tadi. Aku gigit bibir. Aku cuba ingat balik..semalam aku ada kat squash court ngan Jongos..aku peluk Jongos coz aku takut guruh. Pastu kami cakap sal famili..Sal cikgu..Apa lagi ek..Last thing yang aku ingat sebelum tidur ialah suara aku dan Jongos yang terketar-ketar.. Aku dah ingat.. Aku pusing belakang..Memang sah..

“Jongos apa kau buat kat sini…”Jeritku. Jongos serta-merta bangun. Aku lihat muka die bengong je..ke dia pon tak ingat camne kami boleh tidur bersama dan kepala aku atas lengan dia..Mana baju..

“Jongos, mana baju kau!!” jeritku lagi. Aku tak boleh nak fikir menda lagi. Hanya cuak yang menguasai keadaan. Selesai dia memakai baju dan aku memakai skirt cheersleaderku, kami duduk berhadapan. Mata sepetnya aku tenung..

“Macam mana kita boleh accident pendek”

“Aku mana tahu, bodoh. Kau tahu tak mengikut menstrual cycle aku, sekarang ni aku tengah fertile phase. Possibility untuk aku pregnant memang tinggi”

“Ok, aku rasa baik kita buat cam gini. Kita tunggu je kalau kau pregnant, kita kawen. Kalau tak, tak yah kawen.”

“Kau ingat aku ni menda, ha. Suka hati je nak kawen ke tidak”

“Masalahnya bukannya aku rape kau. Kita sama-sama rela. Kau tahu tu kan. Aku tak salah, kau tak salah. Cuma iman kita lemah semalam. Kalau kau pregnant don’t worry aku akan bertanggungjawab”

“Senang je kau cakap. Habis mama aku macam mane. Kau cakap senang coz kau tak de parents. Harabuji kau pun bukannya Islam. Of course dia tak kisah kalau kau pregnantkan anak orang pon”

“Habis macam mana..Kau nak kawen sekarang. Kau rela kawen ngan aku”

“Kita kawen dulu sebelum orang tahu aku pregnant..”

“Kalau kau pregnant. Kalau kau tak pregnant sia-sia aku kawen ngan kau.”

“Kalau aku tak pregnant kita cerai. Kau ingat aku hadap sangat nak kawen ngan kau. Tempah bala tahu tak”

“kau ingat nak kawen ni pakai air liur ke. Senang je kau cakap, kalau tak pregnant cerai. Kalau nikah juz pergi akad nikah tak yah pelamin, baju pengantin, mas kahwin aku pon rela. Nak kawen pakai duit la pendek”

“yang kau sengkek ngat ni kenapa. Aku tak pernah jumpa lelaki sengkek macam kau ni tahu. Kau bukannya miskin, Jongos. Kau tu pewaris tunggal rangkaian pasaraya bahulu kat Malaysia dan Singapura and of course kat Korea. Duit kau tu berkepuk kat bank la. Kalau kawen pakai duet kau pun tak luak la. Tak berasa pon”

“Habis kau rela kawen ngan aku. Kau rela berperang ngan aku hari-hari.”

“Ok, kita gusti tangan. Kalau kau menang kita buat apa yang kau suka kalau kau kalah viceversa, ok”

“Ok. Tapi kau jangan nyesal pulak”

Aku ngan Jongos dah ready. Kitorang pon lawan arr. Aku tengok tangan aku senget semacam jer.. Janganlah aku kalah.. Ha aku ada idea..Geletek..jangan tak geletek..

“Hoi bodoh jangan geletek lah aku terajang kau nanti..”

Aku buat bodo je..Aku geletek kaki dia ngan perut dia..Aku lihat die bergerak-gerak. Si Jongos ni memang. Gedik sikit kalau kena geletek. Last-last aku menang..

“Aku nak kita kawen dua bulan lagi..biasanya masa tu maybe aku dah pregnant. Kalau aku pragnent la. So, kau solat hajat banyak-banyak supaya aku tak pregnant ok. Kau setuju tak”

“Hmm, sound good. Aku nak balik nak mandi. Harap-harap pintu dah terbuka. Kau lap la lantai tu Pendek. Kotor tu.. nanti owang syak pulak”

“Bodoh, kau punya kau la lap nape aku pulak..”

“Kau punya pon ada gak la ngok.. Kau lap je lah mende yang susahnye…”

“Masalahnya kau punya lagi banyak. Lap lah..”

“Hisy, susah betol si Pendek ney. Pemalas pelik, macam mane nak jadi bini aku..” Usai Jongos menghamburkan ayat itu, satu tendangan singgah tepat-tepat pada hidungnya. Darah mengalir..

“Itu sebab kau ambik harta aku yang paling berharga” kataku sebelum aku berlari keluar. Nasib baek pintu dah terbuka kalau tak aku dah bergelar arwah sekarang ney..Tuhan, macam mana boleh jadi macam ney..Aku menangis..

“Eh Mira nape ngan Cinta tuh “

“A’ah la Zira..nape ngan Cinta ek. Menangis, rambut kusut.Muka sembab..”

“Jangan-jangan diorang..” belum sempat Azira menyambung, Amira menepuk mulutnya.

“Hisy, apa kau nih. Tapi besar kemungkinan gak coz dia berdua, semalam kita pasang cd kilat tuh..si Cinta tu penakut.. Ya Allah, kalau betul cam ne ek”

“Kalau gitu plan kita berjaya arr”

“Nape plak berjaya Zira”

“Kita suruh diorang berbaik je. Tapi diorang nampaknya dah terlebih baik.”

1 comment:

  1. Salam writer,
    citer dah best tapi boleh x guna perkataan penuh contoh kuz because atau sebab.
    x seronokla kalau baca bahasa sms.

    ReplyDelete

comments